Terapia awersyjna (Aversion therapy) – Sposób wytłumiania niepożądanych zachowań przez kojarzenie ich z bolesnym lub nieprzyjemnym doświadczeniem. Termin odnosi się do każdej z kilku form terapii uzależnienia od alkoholu lub od innych substancji psychoaktywnych, terapii nakierowanej na wywołanie awersji uwarunkowanej na widok, zapach, smak lub myśl o nadużywanej substancji. Zazwyczaj bodźcem warunkującym jest środek wymiotny taki, jak emetyna czy apomorfina, podawany tuż przed wypiciem alkoholu. W ten sposób odruch wymiotny następuje zanim dojdzie do absorpcji alkoholu lub innej substancji psychoaktywnej. Inne rodzaje bodźców obejmują: wstrząs elektryczny w połączeniu z piciem napoju alkoholowego lub związanymi z piciem bodźcami wzrokowymi (np. butelkami, reklamami), podawanie środków działających na układ oddechowy w sposób przejściowo paraliżujący lub przekazywanie werbalnych sugestii w hipnozie i bez hipnozy. Pokrewną techniką jest sensytyzacja maskowana, w której całą procedurę awersyjną przeprowadza się w wyobraźni pacjenta.
